Bij deze fantastische vrouw wil ik even uitgebreid stil staan!
Naast dat ze mijn lieve vrouw is, is zij ook nog eens de geweldige moeder van mijn zoon.
Het is niet niks wat je als moeder van een prematuur moet doorstaan. Vele snoeren, kabels en machines met aan het uiteinde een klein hummeltje. En dan ook nog “even” tussen alles door kolven, het liefst 12x per dag.
Ben je nieuwsgierig waarom ik zo trots ben? Lees snel verder.
Het duurt allemaal te lang.
Lieve Kylie,
Vanuit de ambulancehal gingen we met de lift omhoog. De tweede verdieping hadden we snel bereikt en wat was je die brancard zat. Slechts 6 uur daarvoor was de gynaecoloog nog bezig met snijden in je buik en het lostrekken van je spieren.
De pijnmedicatie begon langzaam uit te werken en gelukkig waren we snel op de kraamafdeling. Van brancard in het bed en wachten op de verpleging. Het duurde allemaal te lang en we wilden beide maar 1 ding: NAAR DEX, NU!
Met bed en al werden we naar de NICU gebracht. We propten het bed tussen de couveuse en zagen ons frummeltje liggen. Kijkend naar onze zoon, kreeg je de vraag of jij moedermelk wilde geven. Wij wisten beide dat je dit graag zou willen doen, dat was althans de bedoeling als Dex a terme geboren zou zijn.
Toch was de situatie anders.
Dagelijkse routine
We kregen een informatiefolder en mapje mee met een kolfdagboek. Al bladerend duwde ik je met een verpleegster terug naar de kraamafdeling. De kolf stond al in de kamer klaar inclusief alle accessoires.
Om klokslag 20.00 ging je van start. Wat was het bijzonder om te zien en tegenlijk ook verdomd *piep* om toen al bezig te moeten zijn met kolven. Na 20 minuten was de sessie voorbij en er zat al melk in het ventiel.
Met de kleinste Nutrisafe spuit en rietje trokken we voorzichtig de eerste milliliter in het spuitje. Drie uur later was de volgende sessie en ook hier kwam 1 ml melk uit.
Als trotse vader liep ik om 00.30 in mijn kloffie door de ziekenhuisgang naar de NICU. In mijn handen 2ml vloeibaar goud welke ik persoonlijk ging overhandigen. Toen wist ik nog niet dat dit mijn dagelijkse routine werd om de melk ’s nachts naar de NICU te brengen en nog even een welterustenkusje te geven aan Dex.
Trots
Wat ik ook niet wist was hoe goed Dex groeide en bloeide op die fantastische moedermelk. Het vloeibare goud werd dan wel nog aangevuld met Fortifier, maar toch. Melk van jou voor Dex was in mijn ogen levensreddend.
Je ging maar door en door met kolven, alles voor onze kleine man. Het begon een tol te eisen, maar dan nog bleef je steevast doorgaan. Wat was ik trots om die vastberadenheid te zien!
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en nog kolf je dagelijks de lekkerste melk voor Dex. Ik had het allang opgegeven, maar jij gaat nog steeds door! We hebben het meerdere keren gehad over stoppen, maar dat het voor jou heel moeilijk is. Ik kan hier maar 1 ding op zeggen en dat is het volgende:
Na 550 dagen en ruim 85.500 minuten kolven met een fantastische opbrengst van 401,85 liter heb jij gedaan wat je kon. Vele malen verder wat je zelf ooit had mogen dromen, verder dan we ooit hadden gedacht.
Lieve Kylie, topper van me, JE HEBT HET FANTASTISCH GEDAAN!
One comment
Samantha Robbins
helemaal geweldig! wij verblijven op dit moment ook op de NICU in Maastricht. geboren zijn de dames met 26 weken, zo herkenbaar. die angst, maar ook de vele complicaties. liefs