Papa

Euver niek

Vroeger

Op 18 juli 1986 is Niek Schoonbrood geboren. Ik, moi, me, ich. Geboren en getogen in Brunssum, Limburg en als klein kind was ik dol op buitenspelen, met LEGO bouwen en carnaval vieren. Af en toe zocht ik de grenzen van mijn opvoeding op en testte ik het geduld van mijn vader en moeder. En nu zie ik onze kleine kanjer hetzelfde karakter krijgen (Shit).

Uiteraard kon ik ook lief en ondeugend zijn. Zo bleek ik in groep 1 en 2 van de basisschool, bekend te staan als de billenkletser. Als de juffrouw langs liep tikte ik haar iedere keer op de kont..

Toen ik acht jaar was, bleek het voor mijn ouders beter te zijn om te scheiden. In die tijd had ik er veel moeite mee, maar als een echte binnenvetter, liet ik dit nooit merken. Ik had toen genoeg afleiding van vriendjes, vriendinnetjes en familie. Pas vele jaren later ben ik hierover gaan praten. Dit moment heeft, naar mijn mening, veel invloed hoe ik als papa voor Dex wil zorgen.

Papa Niek met een rode Ferrari van LEGO

Terugkijken met een glimlach

Inmiddels was ik al begonnen met mijn middelbare schooltijd en de interesses verschoven naar uitgaan, vriendinnen, vrienden, buiten hangen. “Je bent maar een keer jong” was mijn motto en als ik later terug zou denken aan die tijd, moest het met een glimlach zijn. En dat is zeker zo!

De schoolperiode was ontzettend belangrijk voor mij en ondanks de “wilde” start ben ik uiteindelijk door gegaan met HBO ICT. Ondanks heel veel raakvlakken en interesses bleek het achteraf toch niet helemaal mijn passie te zijn.

Trouwen en kinderen

Stappen was zo goed als altijd in Brunssum, waar ik tijdens Carnaval 2011 Kylie tegen kwam.
Sinds Juni 2016 ben ik met die leuke meid getrouwd en zij is de allerliefste en mooiste vrouw die mijn nukken vaak voor lief neemt. Nog steeds heb ik een verschrikkelijke trek naar Lego. Niet om mee te spelen maar om te verzamelen en even te kunnen ontsnappen aan het hectische drukke leven.

Samen hadden wij geruime tijd een kinderwens. Zwanger worden is mooi, maar hedendaags regelmatig een strijd. Het is niet vanzelfsprekend dat een vrouw zwanger wordt. Dit was ook bij ons het geval. Na ruim drie jaar zagen we 2 streepjes op de test en waren we dolblij. Het prille “frummelke”, zoals wij het noemden, zat warm en veilig in de buik.
Plots en veel eerder dan gepland was Dex al onderdeel van ons gezin. Een zware periode stond ons te wachten.

Mama en papa tijdens de trouwdag samen etend van een stukje taart.
Niek voorovergebogen na een heftige sessie EMDR

Trauma's

Dankzij een geweldige leidinggevende, kreeg ik de gelegenheid om ontzettend veel tijd door te brengen in het ziekenhuis bij Dex en Kylie.
Tijdens deze periode op de NICU werd ik weer een binnenvetter. Het was niet de tijd en taak om nu zielig te doen. Zorgen voor mijn vrouw en zoon was de enige missie waar ik mij mee bezig hield. Een keuze waar ik later behoorlijk mee tegen de lamp ben gelopen. Want door het binnenvetten en de verschrikkelijke dingen die ik op de NICU heb meegemaakt, hebben er voor gezorgd dat ik thuis aan PTSS lijd. De behandeling hiervan was lang, intensief en emotioneel zwaar. Gelukkig ben ik door de juiste hulp goed en sterk uitgekomen.

Tot slot

En dan zijn we er nog niet, maar dat is voor een ander moment in losse blogs. Beetje bij beetje meenemen, Veurwaarts over de onbekende wegen van prematuurouders.

Heb ik je nu helemaal nieuwsgierig gemaakt over wie ik ben en staat je antwoord er nog niet tussen? Neem dan even contact met me op.

Uiteraard kun je mij volgen ook volgen via Instagram en Facebook. Dat vind ik leuk 🙂

Wie weet tot gauw!

Tevreden ouders in de ziekenhuisgang op weg naar huis met Dex

Soms realiseer je achteraf pas hoe kwetsbaar iets kan zijn. Helaas is het dan al te laat.